Różnorodność zastosowań dogoterapii dla wszystkich
Dzisiejsza społeczność coraz wnikliwiej adresuje uwagę na różne sposoby terapii, zdolne ulepszyć jakość egzystencji i dobrostan mentalny. Przykładem takich innowacyjnych procedur, zdobywającą coraz to znaczniejszą sławę, jest dogoterapia. To nadzwyczajna forma kuracji, która łączy w sobie bliskość człowieka z psem, oferuje rozległy zasięg pozytywnych skutków dla różnych kategorii ludzi. Począwszy od dzieci z komplikacjami w edukacji po osoby w starszym wieku, cierpiące na choroby przewlekłe, dogoterapia może być kompleksowym sposobem rozwijającym zdrowie mentalne oraz emocjonalne.
Dogoterapia - od dawna z człowiekiem
Historia dogoterapii czerpie z starożytnego Egiptu, gdzie czworonogi były używane do pomocy w uzdrawianiu różnych niedyspozycji. Jednak to dopiero w ostatnich dekadach dogoterapia zyskała wzięcie w dziedzinie medycyny i psychologii. Dziś psy są wykorzystywane w rehabilitacji tak samo w jednostkach leczniczych, jak i zbiorowościach lokalnych.
Zdrowotne korzyści z kynoterapii
Procedury naukowe bezdyskusyjnie zaręczają zalety wynikające z przebywania z czworonogiem. Dogoterapia sprowadza poprawienie nastroju, zmniejszenie zdenerwowania, zintensyfikowanie działalności fizycznej a także rozszerzanie relacji społecznych. Dodatkowo towarzystwo psa w czasie rehabilitacji może stymulować zachętę do kontynuacji leczenia a także realizowania instrukcji terapeutycznych.
Psychologiczne aspekty wyboru psa terapeutycznego
W przebiegu dogoterapii znaczące są cechy charakteru psa. Sympatyczne nastawienie, przyjazne nastawienie, spokojna natura, cierpliwość i pragnienie współpracy z ludźmi oznaczają zasadnicze czynniki. Rasy czworonogów często wybierane do roli terapeuty są wybierane spośród Golden Retriever, Pudel (średni lub duży) oraz Cavalier King Charles Spaniel.
Zalety i potencjalne niebezpieczeństwa związane z dogoterapią
Dogoterapia wykazuje szerokie wykorzystanie w leczeniu rozmaitych schorzeń, takich jak zespół Aspergera, nadpobudliwość psychoruchowa, niepełnosprawność intelektualna, choroby psychiczne, bądź zaburzenia neurodegeneracyjne u ludzi starszych. Wszelako są także obostrzenia, np. strach przed psami, uczulenie na sierść i ślinę psów, podatność na infekcje a także ograniczona odporność.
Dogoterapia, w charakterze terapii dla wszystkich, może być coraz bardziej kultowa i doceniana. Związek z psem, nie tylko jako model leczenia, lecz również jako przyczyna wesołości i wsparcia, powoduje, że ta opcja leczenia staje może być dostępna dla każdego, który dąży do udoskonalenia jakości życia oraz zdrowia umysłowego.